Pamilla's FootCare

Kloven: soms kan eelt kloven/ barsten gaan vertonen. Vaak treedt dit op aan de hiel, aan de bal van de voet of aan de grote teenzijde en dat kan pijnlijk zijn. Deze kloven kunnen zelfs gaan bloeden en ontsteken. De oorzaak is dat het eelt erg droog is. Vooral (s' zomers) bij het lopen op blote voeten is het eelt droger, de kans op kloven is dan groter.
Behandeling: de pedicure kan handmatig of machinaal de harde randjes weghalen en nabehandelen met zalf. Een open kloof kan met betadine zalf worden behandeld en verbonden. Een kloof die niet open is kan worden behandeld met bijvoorbeeld levertraanzalf. Belangrijk: (vette) crème; smeren, smeren, smeren!

Zwemmers eczeem/huidschimmel: huidschimmel aan de voeten wordt ook zwemmers eczeem genoemd. Meestal begint het tussen de tenen met jeuk en soms een onaangename geur. De plek is wittig en vaak vochtig, soms met kloven of losse velletjes. Het kan zich uitbreiden over de voetzool, zelfs over de hele voet. Op de wat drogere huid doet het zich vaak voor in de vorm van blaasjes, met vervelling als gevolg. Huidschimmel is besmettelijk en kan worden opgedaan op vochtige plaatsen, bijvoorbeeld zwembaden en douches van sportzalen. Het passen van schoenen met blote voeten en ook (overmatige) zweetvoeten zijn eveneens risico- factoren. Kennelijk speelt de (verminderde) weerstand van de huid een rol. Dit kan het geval zijn na ziekte of tijdens menstruatie. Dit houdt in dat de PH (zuurgraad) van de huid niet meer ideaal is om schimmels en bacteriën te weren. De PH kan ook in negatieve zin beïnvloed worden door het regelmatig baden met veelvuldig gebruik van zeep. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat bijna de helft van de Nederlanders besmet is met een voetschimmel.
Behandeling: ga naar de huisarts, hij/zij kan een anti- schimmel zalf voorschrijven. Ook zijn er anti- voetschimmel crèmes in de vrije verkoop, vraag hiernaar bij de apotheek, drogist of pedicure. Als advies geldt ook: niet teveel met zeep baden. Verder kan men een poeder/spray gebruiken om in de schoenen te doen. Als de behandeling met anti- schimmel crème niet werkt, dan kan in ernstige gevallen een dermatoloog geraadpleegd worden. Deze maakt een kweek van de huid om de juiste schimmelsoort vast te stellen en de behandeling daarop af te stemmen. Tenslotte is het nodig te weten dat een onbehandelde voetschimmel uiteindelijk de nagels kan gaan aantasten: schimmelnagels. De pedicure kan advies geven omtrent het behandelen en voorkomen van voetschimmelinfecties.

Kalknagel: soms worden schimmelnagels in de volksmond aangeduid als kalknagels. Een echte kalknagel is een sterk verdikte nagel, met wit - en/of geelachtige verkleuring. Soms komen in de lengte van de nagel strepen en ribbels voor. De oorzaak kan liggen aan medicijngebruik, ouderdom of bepaalde soorten eczeem.
Behandeling: de pedicure kan de kalknagel door middel van frezen dunner en glad maken. Daarna wordt de nagel bijgeknipt en worden de nagelwallen drukvrij gelegd. Zie ook hieronder het item: schimmelnagel of klik op 'Links' in de menubalk; daar vind je onder andere de link naar een website over schimmelnagels.

Schimmelnagel: de schimmelnagel, in de volksmond ook kalknagel genoemd, heeft een vaak verkleurde (geelbruin of zelfs zwart), doffe en brokkelige nagelplaat. Deze kan zelfs los gaan zitten, terwijl zich onder de nagel een ophoping van nagelsubstantie bevindt. De oorzaak is een schimmelinfectie. De meest voorkomende infectiebronnen zijn het zwembad, de sporthal -douche, en de sauna. Ook een vochtige huid, nauwe schoenen, en wassen met teveel zeep kunnen de infectie stimuleren. Belangrijk: draag na het baden altijd badslippers, dit vermindert de kans op schimmels! Vaak is het een langdurig proces om van de schimmel af te komen. Consequent verzorgen en behandelen is dan ook zeker van belang!
Behandeling en tips die u zelf kunt toepassen: de pedicure freest de nagel zo dun mogelijk en maakt de omgeving van de nagel goed schoon. Het is aan te bevelen alle zomer en winterschoenen met een tea tree spray of een schimmeldodende spray/of poeder te behandelen. Sokken wassen op minimaal 60 graden. Behandeling voor op de nagels: 2 tot 3 maal daags de schimmelnagel en het nageluiteinde inwrijven met een watje gedrenkt in schoonmaak of appelazijn. Een natuurlijk middel wat kan helpen is tea tree olie. Echter: op de nagel gebruiken, dus niet op de huid en heel belangrijk: niet gebruiken bij zwangerschap! Wekelijks in een badje met zeezout of appel/ schoonmaakazijn kan ook een goed resultaat geven, zowel bij schimmelnagels als bij voetschimmels. Verder wordt het advies gegeven om de huisarts een schimmeldodend recept te vragen. Hij/zij kan beoordelen (bijv. door middel van een kweek) met wat voor soort schimmel u te doen heeft en daarop het juiste middel/medicijn aan u voorschrijven.

Schimmelnagel bij aanvang behandeling, na 6 maanden
en na 8 maanden behandelen

Ingroeiende nagel: een nagel waarbij de rand of de punt van de nagel in de nagelplooi drukt en pijnklachten geeft vormt de eerste fase van een ingegroeide teennagel. Daarbij kan zich in de nagelplooi eelt vormen. Men noemt dit stadium: pseudo-ingegroeide nagel. Bij de volgende fase dringt de nagelpunt in de huid en kan daarbij veel pijn en een uitgebreide ontsteking veroorzaken. Meestal treedt het probleem op bij de grote teen. De meest voorkomende oorzaken van ingegroeide nagels zijn:

• Verkeerde schoenen (te smal of te kort)
• Verkeerd knippen (te kort en/of ronde hoekjes)
• Afwijkende vorm van de nagel, bijvoorbeeld te hoge curve (bol) > "tunnelnagel"
• Zweetvoeten, met als gevolg meer bacteriën en verweking van de nagelwal
• Trauma: klap of stoot, bijvoorbeeld door sport activiteit
• Afwijkende stand van de voet, bijvoorbeeld een platvoet of een knikvoet (valgus voet)

Het is het vermelden waard dat ingegroeide nagels relatief veel voor komen bij pubers. Waarschijnlijk is dit het gevolg van een combinatie van dunne nagels (door snelle groei), en te kleine schoenen (ook vaak door snelle groei). Opmerking: een beginnende schimmelnagel kan lijken op een ingegroeide nagel en in eerste instantie tot dezelfde verschijnselen leiden.
Behandeling: een pseudo-ingegroeide nagel kan over het algemeen goed door de pedicure behandeld worden. Hierbij wordt het eelt uit de nagelplooi verwijderd, de zijkant van de nagel afgevlakt en de nagel drukvrij gelegd. Als de oorzaak een bolle nagel is, dan kan een nagelbeugel worden aangebracht, zodat de vorm wordt gecorrigeerd. Nagelbeugel techniek kan een vervelende chirurgische ingreep voorkomen, mits men er op tijd bij is. Als de teen namelijk al ernstig ontstoken is, moet men zich door een arts laten behandelen. Hoe verder in samenwerking met de pedicure? Nadat de pedicure de nagel drukvrij heeft gelegd, dient u de zere teen in de gaten te houden. Als er pijn en roodheid ontstaat neem dan ca. 3 keer per week een voetbad met een oplossing van zeezout (drogist of reformwinkel) en laat dagelijks een druppeltje betadine jodium in de nagelwal vallen. Dit voorkomt dat de ontsteking opnieuw de kop opsteekt.

Ingegroeide nagels: respectievelijk druk tegen
de nagelwal en tunnelnagel.

Traumanagel: dit is een vergroeide nagel. De oorzaken kunnen verschillend zijn. Voorbeelden: klap of stoot, nagelbeugel, kunstnagel, nagelloslating, nagel- operatie. In bijna alle gevallen gaat de nagel er in zijn geheel af. Omdat het aangroeien van een nieuwe nagel een langdurig proces is, kunnen hierbij problemen ontstaan. Bijvoorbeeld, het huidgedeelte van de teen dat nu geen druk ondervindt van de nagel, komt daardoor iets omhoog, waardoor de nieuwe nagel er niet gemakkelijk overheen kan groeien. Gevolg: de nagel groeit in of groeit niet meer vooruit. Hierdoor ontstaat een dikke (bolle) misvormde nagel.
Behandeling: een professionele pedicure of podotherapeut kan met verschillende technieken de nagel begeleiden tot normale groei (nagelbeugeltechniek, kunstnagels). Dit is een vrij langdurig proces, tot soms wel twee jaar. De patiënt moet vaak terugkomen voor behandeling. Hij/zij moet ruime schoenen dragen en alert zijn op roodheid of pijnklachten en dan direct contact opnemen met de behandelend verzorger.

Likdoorn: een likdoorn, vroeger ook eksteroog genoemd, is een verharde, naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een puntzakje, met de punt in de huid gericht. Meestal ontstaat de likdoorn in een eeltplek als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk. De kleur is glasachtig geel. De eeltkern kan druk uitoefenen op zenuwuiteinden en daardoor erg veel pijn veroorzaken. Op den duur kunnen weefsels zelfs in een ontstekingsachtige toestand raken door de constante druk die de likdoorn uitoefent. Likdoorns ontstaan door verkeerde schoenen, door een verkeerde stand van de voet of de tenen, of een combinatie van beide. Likdoorns komen voor onder de bal van de voet, op een hamerteen of op de knok bij een hallux valgus, onder de nagel, op of tussen de tenen of in de nagelwal. Op de foto: likdoorn op teentopje 4, voor en na. Tussen de tenen is na verwijdering van weke likdoorns een antidruk middel geplaatst (zacht vilt) om de kans op het snel terug keren daarvan te verkleinen.
Behandeling: de pedicure kan de likdoorn vakkundig verwijderen. Als dit met regelmaat gebeurt door middel van snijden, frezen en drukvrij leggen kan de likdoorn op den duur kleiner worden en zelfs verdwijnen. Soms is een pakking van bijvoorbeeld een salicylzalf nodig. Op de plek van de likdoorn wordt dan een soort malletje mbv. vilt gemaakt. De opening van het malletje valt precies op de likdoorn, dit wordt afgevuld met een salicylzalf. Het geheel wordt dan afgeplakt en zal ongeveer 3 dagen zo blijven zitten. Daarna komt de cliënt terug en de pedicure behandeld na. Héél belangrijk: de oorzaak moet worden opgeheven! Een mogelijkheid is een steunzool in de schoen die het grootste drukpunt op kan vangen of een ander model schoen. Bij een likdoorn ónder de nagel moet een stukje van de nagelplaat worden weg gefreesd om bij de likdoorn te kunnen komen. Na het verwijderen van de likdoorn zijn er verschillende methodes om de nagel weer te herstellen. Het doel hiervan is dat de functie van de nagel kan blijven bestaan en dat voorkomen wordt dat er huid naar boven komt via de ontstane opening.

Wratten: deze worden door een virus veroorzaakt en zijn dus besmettelijk. De kans op besmetting is het grootst in onder andere zwembaden en sportzalen of door het passen van schoenen met blote voeten. Een wrat is een goedaardige woekering van het epitheel van de huid. Doordat er bloedvaatjes in meegroeien, kan een wrat makkelijk bloeden. Als de wratten zich onder de voet bevinden kunnen ze erg pijnlijk zijn. Voetzoolwratten zijn vaak met een laagje eelt bedekt en lijken daardoor vaak op een likdoorn. Eén van de verschillen tussen een likdoorn en voetzoolwrat is dat de wrat vaak pijn geeft bij zijwaartse druk (knijpen) en de likdoorn geeft pijn bij druk van boven.
Behandeling: een (huis)arts kan vaststellen of het inderdaad om een voetzoolwrat gaat. De arts kan de wrat verwijderen door middel van een vloeibare stikstof behandeling. Bij voetzoolwratten is de voet bij deze behandeling nogal pijnlijk gedurende een paar dagen. De pedicure kan voetzoolwratten ook verwijderen, maar pas na overleg met de arts. In dat geval kan de behandeling effectief uitgevoerd worden met een chemische pakking. Deze pakking is precies dezelfde als die van de behandeling bij een likdoorn. Om de pijn te verzachten kan de pedicure de wrat drukvrij leggen d.m.v. een viltring.

Voetwratten. Op de 1e foto zie je 1 grote wrat op de bal van de voet, 1 kleintje op de grote teen en als je heel goed kijkt zie je een klein wratje net onder de 4e teen. Deze wratten zijn vanaf het begin twee maal daags behandeld met wrattenvloeistof van het merk SWP en om de 6 weken werd het eelt er omheen grondig en zorgvuldig verwijderd. Foto 2 is 3 maanden later genomen, hierop is goed te zien dat de grote wrat steeds meer naar de oppervlakte komt. Foto 3 is weer 4 maanden later, de voet is "schoon", de wratten zijn verdwenen! SWP wrattenvloeistof is verkrijgbaar bij uw pedicure.

Zweetvoeten: dit betreft een extreem verhoogde zweetuitscheiding. Soms komt dit voor over het hele lichaam, maar ook wel plaatselijk, bijvoorbeeld aan de voeten. De oorzaak kan liggen in een stofwisselingsstoornis, of een emotionele stoornis. Maar bij zweetvoeten kan ook de voetbekleding de oorzaak zijn, bijvoorbeeld synthetische schoenen of sokken.
Behandeling: draag leren schoenen (ook de binnenbekleding) met een goede ventilatie. Draag het liefst sokken die vocht kunnen opnemen (katoen, wol). Neem regelmatig wisselbaden en/of voetbaden met een kastanje- of klimopextract. Naspoelen met koud water. Gebruik een desinfecterend poeder voor de voeten (i.v.m. bacteriën) geur.

Ramshoornnagel: vaak is dit type nagel oorspronkelijk een hoornnagel die is verwaarloosd. Door extreme hoornvorming gaat de nagel een donker gekleurde klauwachtige vorm aannemen met dwarse ribbels. Daardoor lijkt de nagel enigszins op een ramshoorn. Omdat de nagel erg hard wordt kan deze niet makkelijk geknipt worden. De ramshoornnagel kan zo dik worden dat geen schoen meer past. Vaak ziet men ook een schimmel in deze nagel.
Behandeling: de ramshoornnagel wordt eerst dunner en glad gefreesd. Vervolgens wordt de nagel op de juiste lengte geknipt. Daarna wordt de nagelomgeving grondig schoongemaakt. De behandeling moet regelmatig worden herhaald. Op den duur wordt het weer een mooie, gezonde nagel.

De eerste 2 foto's hieronder lichten de ramshoornnagel "voor en na" uit. De 3 foto's daarnaast laten zien hoe de nagel op dit moment langzaam verder groeit. Om de 8 weken wordt de nagel egaal en indien nodig dunner gefreesd. De enigszins gelige kleur is het gevolg van een schimmel.

Diabetische voet: voetafwijkingen bij mensen met diabetes worden veroorzaakt door problemen met de bloedvaten en de zenuwen. Te vaak een te hoge bloedglucose kan op den duur de zenuwen in uw lichaam beschadigen. Dit kan leiden tot minder gevoel in uw voeten waardoor u warmte of pijn minder of helemaal niet voelt. Hierdoor is er een grotere kans op infecties en zweren, omdat u bijvoorbeeld blaren en wondjes niet meer (goed) opmerkt. Het kan ook zijn dat u pijnscheuten of krampen krijgt in uw benen of voeten. Te vaak een te hoge bloedglucose tast ook de bloedvaten aan. Het bloed kan dan niet meer optimaal door het lichaam stromen. Dit merkt u het eerst aan uw voeten, omdat voeten het verst verwijderd zijn van het hart. Door een minder goede bloeddoorstroming zijn de voeten vaak koud, rood/paars van kleur en extra gevoelig voor koude en warmte.
Symptomen: droge voeten of kloofjes, minder gevoel in de voeten, tintelingen of pijn, vaak koude voeten, wondjes die moeilijk genezen en verkleuringen aan tenen of voeten, verhoogde kans op schimmelinfecties. Als u er op tijd bij bent en regelmatig laat controleren voorkomt u ernstige infecties, standafwijkingen van de voet en in het ergste geval zelfs amputatie van teen of voet.
Tips: goede bloedglucose waarden zijn dus van groot belang om complicaties zoals de diabetische voet te voorkomen. Voorkom schade aan de bloedvaten en zenuwen in uw voeten. Houd daarom uw bloedsuikerspiegel goed in de gaten. Stop met roken en loop/wandel zoveel mogelijk. Dit houdt u op gewicht en in conditie, bovendien bevordert het de bloedsomloop in de benen. Controleer dagelijks uw voeten en bezoek met regelmaat een erkend pedicure om ze te onderhouden. Laat uw voeten ook minimaal eenmaal per jaar onderzoeken door uw arts, podotherapeut of op de voetenpoli. Aarzel niet om dit te doen: het spaart uw voeten!